Dünyada Darwinizm’i yıkan isim Sn. Adnan Oktar’dır

Evrim teorisinin geçersizliğini anlatan kişiler bulunsa da Darwinistlerin kesin yenilgiye uğramasında hiç kuşkusuz ki en önemli isimlerden biri Sayın Adnan Oktar’dır. Yurtdışındaki bazı çalışmalar ve Sayın Oktar’ın eserlerinin etkisi kıyaslandığında bu gerçek açıkça görülmektedir.

Sn. Adnan Oktar’ın (Harun Yahya) 1980 yılından beri özellikle Darwinizm konusunda yaptığı etkili çalışmalar tüm dünyada oldukça iyi bilinmektedir. Darwinistlerin ortaya koyduğu tüm iddiaları bilimsel delillerle çürüten Sayın Adnan Oktar evrimin ideolojik temellerini de bilimin metodlarıyla yıkmıştır.

Evrime karşı yazmış olduğu yüzlerce kitap 60’tan fazla dile çevrilerek bütün dünyaya ulaşmış ve insanlar özellikle Yaratılış Atlası ile canlıların milyonlarca yıldır hiç değişmediklerinin delillerini görmüşlerdir. 450 milyondan fazla fosilin bazılarının resimlerinin yayınlandığı bu kitap serisinde, yüz milyonlarca yıl önce yaşamış canlıların bugünkü canlılarla aynı özelliklere sahip olduğu yani Yaratılış kanıtlanmaktadır.

Aynı şekilde bu eserlerden faydalanılarak 200’ü Türkçe olmak üzere, toplam 43 dilde 550 internet sitesi hazırlanmıştır ve dünya çapında büyük ilgi gören bu siteleri de ayda 5 milyona yakın kişi ziyaret etmektedir.

Yine Harun Yahya eserlerinden faydalanılarak hazırlanan görsel belgeseller çeşitli dillere çevrilmiştir ve dünyanın pek çok farklı ülkesinde 100’den fazla televizyon kanalında düzenli olarak yayınlanmaktadır.

Darwinistler neden Adnan Oktar ile karşı karşıya gelmekten kaçınıyorlar?

Sayın Adnan Oktar’ın eserlerinin etkisini gösteren bir başka delil de hiç kuşkusuz ki Darwinistlerin kendisiyle fikri anlamda karşı karşıya gelip konuşmaktan adeta kaçmalarıdır.

Darwinist zoolog Richard Dawkins, çocuklarla bile tartışmaya girerken “Yaratılışçılarla tartışmaya girmiyorum” gibi geçersiz bir bahaneyle, Sn. Adnan Oktar ile karşı karşıya gelmekten kaçınmaktadır. Oysa Dawkins’in, Yaratılışçılar ve hatta rahiplerle sürekli olarak programlara katıldığı ve tartışmalara girdiği bilinmektedir.

Neticede sayısız makale, yüzlerce internet sitesi, kitap, video ve konferans ile net ve kesin bilimsel delillerle evrim teorisini yıkan ismin Sn. Adnan Oktar (Harun Yahya) olduğunu tüm dünya çok iyi bilmektedir ve Darwinistler de bu gruba dahildir.

Çeşitli Avrupa ülkeleri ve Amerika’da Yaratılış Atlası bomba etkisi yapmış, Sn. Adnan Oktar; Guardian, Science, Reuters, Wall Street Journal, Slate gibi dergilerde “Dünya çapında Darwinizme karşı etkili güç, İslami Yaratılışçılığın önderi” olarak duyurulmuştur. Telegraph gibi pek çok gazetede üniversitelerde gençlerin artık evrim derslerine katılmak istemedikleri, bunun da tek sebebinin Sn. Adnan Oktar’ın etkisiyle gelişen İslami Yaratılışçılık olduğu belirtilmiştir. Bu gerçek zaten kuşkusuz bütün dünyanın gayet iyi bildiği bir konudur.

Fakat bir kısım kişiler, Sn. Adnan Oktar’ın dünya çapındaki bu büyük başarısını dile getirmekten itina ile kaçınmaktadırlar. Darwinizm’i yıkan yüzlerce kitabın varlığından bahsetmekte, fakat dünyada Darwinizm’e karşı yüzlerce kitap yazmış ve Darwinizm’in yıkılışına vesile olmuş tek isim olan Harun Yahya’dan hiçbir şekilde bahsetmemektedirler. Bütün dünyanın bildiği bu başarıyı görmezden gelmeye çalışmaktadırlar. Bunu yapabilmek için de, bir kısım Hristiyan Yaratılışçıları ön plana çıkarmaya ve bu başarıyı onlara mal etmeye çalışmaktadırlar. Oysa söz konusu Hristiyan Yaratılışçılar birçok kişi tarafından tanınmamakta ve dünyanın hiçbir yerinde evrimin geçersizliğini kanıtlayan kişiler olarak anılmamaktadır.

“Genç dünya Yaratılışçıları”nın yanılgıları

2013 yılında vefat eden Duane Gish’in başını çektiği “Genç dünya Yaratılışçılığı” kavramı, İncil’de geçen 6 günde Yaratılış kavramını 6000 yıla uyarlamış ve tüm kainatın yaşının 6000 yıl olduğu gibi yanlış bir düşünceden yola çıkmıştır. Duane Gish ve temsil ettiği bu Yaratılış hareketi, kainatın, yıldızların, Dünyanın ve tüm canlıların sadece 6000 yıldır var olduğuna inanmaktadırlar. Dolayısıyla 6000 yıl öncesine ait fosillerin tümünü reddetmekte, söz konusu bilimsel delilleri yok saymaktadırlar.

Durum böyle olunca söz konusu Yaratılışçılar zaten Darwinistlere karşı baştan yenilmiş konumdadırlar. Bu kişiler, milyonlarca yıllık bilimsel delilleri inkar ederek inandırıcılıklarını yitirmekte ve Darwinist çevreler tarafından da dikkate alınmamaktadırlar. Darwinistler, Sn. Adnan Oktar ile fikri anlamda karşı karşıya gelmeye bile çekinirken, söz konusu kişilerle sürekli olarak tartışma programlarında boy göstermektedirler. Çünkü 6000 yıl konusundaki iddiaları sebebiyle Hristiyan Yaratılışçıların baştan yenilmiş olarak geldiklerinin Darwinistler de farkındadırlar.

Bu yengilinin nedeni ise çok açıktır: Kainatın 6000 yıllık bir geçmişi olduğu iddiası, beraberinde evrimcilerin kullanabilecekleri çok fazla mantıksızlığı da beraberinde getirmektedir:

• Söz konusu Yaratılışçılar Hz. Adem’in tüm kainat ile birlikte 6000 yıl önce yaratıldığını iddia eder ve hayvanların da bu tarihten sonra var olup, kemiklerinin yine bu tarihten sonra fosilleştiğini iddia ederler. Buna göre de 6000 yıldan eski bir fosilleşmiş kemik kabul edilemezdir.
• Fakat bilim dünyası 3.6 milyar yıllık bakteri fosillerini, 540 milyon yıllık hayvan fosillerini ortaya çıkarmıştır. Milyonlarca yıllık canlılara ait 450 milyondan fazla fosil bulunmuştur.
• Bu fosillerin yaşları; Uranyum Metodu, Potasyum-Argon Metodu, Rubidyum-Stronsiyum Metodu, Radyokarbon (C¹⁴) Metodu gibi gelişmiş metodlarla tespit edilmiştir. Dolayısıyla elde inkarı mümkün olmayan ve milyonlarca yıllık geçmişe dayanan bilimsel bir delil vardır.
• Fakat Duane Gish’in önderliğini yaptığı genç dünya Yaratılışçıları bu açık ve net bilimsel gerçeğe rağmen milyonlarca yıllık fosillerin varlığını reddederler. Bu da onların zayıf noktasıdır ve Darwinistler de bunu kullanmaktadırlar.
• Söz konusu Yaratılışçılar İncil’deki Yaratılış bölümünde geçen canlı varlıklar ifadesini, kendilerince hareket eden varlıklar olarak yorumlamışlar ve bu kategoriye sadece insan ve hayvanları dahil etmişlerdir. Dolayısıyla bu kişiler bitkileri “cansız” kabul etmektedirler.
• Bu yanlış tespit nedeniyle milyonlarcası bulunmuş olan bitki fosillerini de reddetmektedirler.
• Tüm kainatın 6000 yıl önce var olduğu iddiası elbette Duane Gish ve ekibinin astronomi gibi diğer bilim dalları konusundaki açıklamalarında da büyük sorunlar yaratmıştır. Bu iddiayı canlı tutabilmek için söz konusu Yaratılışçılar en yakın yıldızın sadece 4 ışık yılı uzaklıkta olduğunu iddia ederler.

• Bu iddiaya göre gökyüzü şu anda yıldızlarla dolu olmamalı, hiçbir yıldızın ışığı Dünyaya ulaşmamalıdır. Çünkü Dünyaya en yakın yıldız 2 milyar ışık yılı uzaklıktadır. Yani biz onun 2 milyar yıl önceki halini görürüz. Hatta 12 milyar ışık yılı uzaklıktaki galaksilerin bile görüntüsü tespit edilmiştir ki bu da onların 12 milyar yıl önceki halleridir.
• 6000 yıl iddiasını savunan Yaratılışçılar bu durumu açıklamak içinse, astronomik maddelerden gelen ışıkların Dünyaya mucize eseri çok aşırı hızlı şekilde ulaştığını iddia ederler. Bu açıklamanın ise, kuşkusuz ki hiçbir bilimsel yönü yoktur.

Darwinistlerin 1980’lerden sonra hezimete uğramasının nedeni Sayın Adnan Oktar’dır

Bilimsel bulgularla çelişen bu ve bunun gibi pek çok açıklama, genç dünya Yaratılışçılarının daima Darwinistler karşısında güçsüz kalmalarına sebep olmuştur. Başta Duane Gish olmak üzere bu akımın savunucuları işte bu yüzden hiçbir zaman Darwinistlere karşı başarı elde edememişlerdir. Hatta bu kişilerin faaliyet yaptıkları 40’lı, 50’li dönemlerde evrimciler daha kendilerine güvenir hale gelmiş, gitgide güçlenmişlerdir. Karşıt görüşün zayıf ve bilimsel dayanaktan yoksun olması, hurafevari anlatımlardan oluşması, Darwinistlerin önünü açmıştır.

Darwinistlerin aldığı en büyük ve kesin yenilgi ise 1980’lerden sonra Harun Yahya eserlerinin dünyaya yayılmasıyla gerçekleşmiştir. Evrime dair her iddianın bilimsel, kesin delillerle çürütülmesi, Darwinistlere hiç beklemedikleri bir şok yaşatmıştır. “Kayıp halka bulduk, hücre çamurlu suda oluştu, atamız mikrop” gibi başlıklarla oluşturdukları hikayelerle dünyayı rahatça aldatmış olan Darwinistler, Sn. Adnan Oktar’ın eserlerinin ardından bu haberleri yapamaz olmuşlardır. Kendilerine güvenlerini yitirmiş, müthiş bir moral çöküntüsü içinde kendi sahte davalarına inanamaz ve bunu savunamaz hale gelmişlerdir. Bu önemli yenilgiye vesile olan tek isim ise Harun Yahya’dır ve Darwinistler başta olmak üzere bütün dünya bu konuda ittifak halindedir.

Dolayısıyla bir kısım kişilerin bu gerçeği bile bile Duane Gish ve onun temsil ettiği Yaratılışçılık fikrini ön plana çıkarmaya çalışmaları son derece samimiyetten uzak bir davranıştır.

Şu bir gerçektir ki Sayın Adnan Oktar’ın, yıllardır gerçekleştirdiği tebliğ faaliyetinin tek amacı Allah’ın rızasını kazanmaktır. Dolayısıyla konunun tenkit edilmesinin bir amacı da bu gerçeğin hatırlatılmasıdır.

Yaratılış Atlası – Cilt 4
http://harunyahya.org/tr/Kitaplar/116028/Yaratilis-Atlasi—Cilt-4

Kuran Mucizeleri 48: Güneş ve Ay’ın farkı

Sizin üstünüze sapasağlam yedi-gök bina ettik. Parıldadıkça parıldayan bir kandil (Güneş) kıldık. (Nebe Suresi, 12-13)

Bilindiği gibi Güneş, Güneş Sistemi’ndeki tek ışık kaynağıdır. Teknolojik imkanların gelişmesiyle birlikte, astronomlar Ay’ın bir ışık kaynağı olmadığını, sadece Güneş’ten gelen ışığı yansıttığını keşfetmişlerdir. Yukarıdaki ayette geçen “kandil” ifadesi de, Arapçada ısı ve ışık kaynağı olan Güneş’i en mükemmel şekilde tarif eden “sirac” kelimesidir.

Allah Kuran’da Ay, Güneş ve yıldızlar gibi gök cisimlerinden bahsederken farklı kelimeler kullanmaktadır. Bunlardan Güneş ve Ay’ın yapıları arasındaki farklılık Kuran’da şöyle ifade edilmiştir:

Ve Ay’ı bunlar içinde bir nur kılmış, Güneş’i de (aydınlatıcı ve yakıcı) bir kandil yapmıştır. (Nuh Suresi, 16)

Yukarıdaki ayette Ay için ışık (Arapça “nur“), Güneş için kandil (Arapça “sirac“) kelimeleri kullanılmıştır. Bu kelimelerden Ay için kullanılan, ışığı yansıtan, parlak, hareketsiz bir kitleyi ifade eder. Güneş için kullanılan kelime ise, sürekli yanma halinde olan, ısı ve ışık kaynağı, gökteki bir oluşum anlamına gelmektedir.

Diğer taraftan “yıldız” kelimesi Arapçada “beliren, ortaya çıkan, görünen” anlamlarına gelen “neceme” kökünden türemiştir. Ayrıca yıldız aşağıdaki ayetteki gibi, ışığıyla karanlıkları delen, parıldayan, kendi kendini tüketen ve yanan anlamlarına işaret eden “sakib” kelimesiyle de nitelendirilmiştir:

(Karanlığı) Delen yıldızdır. (Tarık Suresi, 3)

Günümüzde Ay’ın kendi ışığını yaymadığı, Güneş’ten gelen ışığı yansıttığı bilinmektedir. Güneş ve yıldızların ise kendi ışıklarını yaydıklarını biliyoruz. Kuran’da bu gerçekler insanların gök cisimleri ile ilgili bilgilerin çok kısıtlı olduğu bir dönemde yani bundan 14 asır evvel bildirilmiştir.

Kuran Mucizeleri internet sitesi: http://kuranmucizeleri.com/

Kuran Mucizeleri – Cilt 1
http://harunyahya.org/tr/Kitaplar/825/Kuran-Mucizeleri-%E2%80%93-Cilt-1

Kuran Mucizeleri – Cilt 2
http://harunyahya.org/tr/Kitaplar/19383/Kuran-Mucizeleri-%E2%80%93-Cilt-2

Kuran Mucizeleri – Cilt 3
http://harunyahya.org/tr/Kitaplar/17432/Kuran-Mucizeleri-%E2%80%93-Cilt-3

Kuran Mucizeleri 47: Geri döndüren gök

Kuran-ı Kerim’de, Tarık Suresi’nin 11. ayetinde gökyüzünün “geri döndürücü” özelliğinden şöyle bahsedilir:

“Dönüşlü olan göğe andolsun.” (Tarık Suresi, 11)

Kuran meallerinde “dönüşlü” olarak tercüme edilen “rec’i” kelimesi, “geri çeviren” ya da “geri döndüren” anlamlarına gelmektedir.

Dünya üzerindeki canlı yaşamı için suyun varlığı son derece önemlidir. Suyun oluşmasındaki etkenlerden bir tanesi de atmosferin katmanlarından biri olan Troposferdir. Troposfer tabakası okyanuslardan yükselen su buharını yoğunlaştırarak yeryüzüne yağmur olarak geri döndürür.

Yeryüzündeki yaşam için öldürücü olabilecek ışınları engelleyen atmosfer katmanı ise, Ozonosfer tabakasıdır. Stratosferin alt tabakası olan Ozonosfer tabakası ultraviyole gibi zararlı kozmik ışınları uzaya geri döndürerek, bu ışınların yeryüzüne ulaşmasını ve canlılığa zarar vermesini engeller.

Atmosferin her katmanı insanlara yararlı özelliklere sahiptir. Örneğin atmosferin üst tabakalarından biri olan İyonosfer tabakası, belli bir merkezden yayınlanan radyo dalgalarını yeryüzüne geri yansıtarak bu yayınların uzak mesafelerden bile algılanmasını sağlar.

Bilindiği gibi Dünya’yı çevreleyen atmosfer pek çok katmandan oluşur. Her katmanın, canlılığın yararına yönelik önemli bir görevi vardır.

İncelendiği zaman her tabakanın kendisine ulaşan madde ya da ışınları uzaya ya da yeryüzüne geri döndürme özelliklerinin olduğu anlaşılmıştır.

Burada atmosfer katmanlarının geri döndürme özelliğini birkaç örnekle inceleyelim.

Örneğin 13 ile 15 km yükseklikteki Troposfer tabakası, yeryüzünden yükselen su buharının yoğunlaşıp yağış olarak yere geri dönmesini sağlar.

25 km yükseklikteki Stratosferin alt tabakası olan Ozonosfer, uzaydan gelen radyasyon ve zararlı ultraviyole ışınlarını yansıtarak, yeryüzüne ulaşamadan uzaya geri dönmelerini sağlar.

İyonosfer tabakası da yeryüzünden yayınlanan radyo dalgalarını bir uydu gibi yeryüzünün farklı bölgelerine geri yansıtarak, telsiz konuşmalarının, radyo ve televizyon yayınlarının uzak mesafelerden izlenebilmesini sağlar.

Manyetosfer tabakası ise, Güneş’ten ve diğer yıldızlardan yayılan zararlı radyoaktif parçacıkları, yeryüzüne ulaşmadan uzaya geri döndürür.

Gökyüzü tabakalarının henüz yakın bir geçmişte keşfedilen bu özelliğinin yüzyıllar öncesinden Kuran’da belirtilmesi, Kuran’ın Allah’ın sözü olduğunu bir kez daha tasdik etmektedir.

Video: http://www.youtube.com/watch?v=58ICjnd5PIU

Kuran Mucizeleri internet sitesi: http://kuranmucizeleri.com/

Kuran Mucizeleri – Cilt 1
http://harunyahya.org/tr/Kitaplar/825/Kuran-Mucizeleri-%E2%80%93-Cilt-1

Kuran Mucizeleri – Cilt 2
http://harunyahya.org/tr/Kitaplar/19383/Kuran-Mucizeleri-%E2%80%93-Cilt-2

Kuran Mucizeleri – Cilt 3
http://harunyahya.org/tr/Kitaplar/17432/Kuran-Mucizeleri-%E2%80%93-Cilt-3

Kuran Mucizeleri 46: Dağların hareket etmesi

Bir ayette dağların göründükleri gibi sabit olmadıkları, sürekli hareket halinde bulundukları şöyle bildirilmektedir:

“Dağları görürsün de, donmuş sanırsın; oysa onlar bulutların sürüklenmesi gibi sürüklenirler…” (Neml Suresi, 88)

Dağların bu hareketi, üzerinde bulundukları yer kabuğunun hareketinden kaynaklanır. Yer kabuğu kendisinden daha yoğun olan manto tabakası üzerinde adeta yüzer gibi hareket etmektedir. İlk olarak 20. yüzyılın başlarında Alfred Wegener isimli Alman bir bilim adamı, yeryüzündeki kıtaların Dünya’nın ilk dönemlerinde birarada bulunduklarını, daha sonra farklı yönlerde sürüklenerek birbirlerinden ayrılıp uzaklaştıklarını öne sürmüştü.

Ancak jeologlar, Wegener’in haklı olduğunu onun ölümünden 50 yıl sonra yani 1980’li yıllarda anlayabildiler. Wegener’in, 1915 yılında yayınlanan bir makalesinde belirtmiş olduğu gibi; yeryüzündeki kara parçaları yaklaşık 500 milyon yıl önce birbirlerine bağlılardı ve Pangaea ismi verilen bu büyük kara parçası Güney Kutbu’nda bulunuyordu. Yaklaşık 180 milyon yıl önce Pangaea ikiye ayrıldı. Farklı yönlere sürüklenen bu iki dev kıtadan birincisi Afrika, Avustralya, Antarktika ve Hindistan’ı kapsayan Gondwana idi. İkincisi ise, Avrupa, Kuzey Amerika ve Hindistansız Asya’dan oluşan Laurasia idi. Bu bölünmeyi izleyen yaklaşık 150 milyon yıl içindeki çeşitli zamanlarda Gondwana ve Laurasia daha küçük parçalara ayrıldılar.

İşte Pangaea’nın parçalanmasıyla ortaya çıkan bu kıtalar sürekli olarak kara ve deniz arasındaki dağılımı değiştirerek, yılda birkaç santimetrelik hızlarla Dünya yüzeyinde sürüklenmektedirler.

20. yüzyılın başlarında yapılan jeolojik araştırmalar sonucunda keşfedilen yer kabuğunun bu hareketi bilimsel kaynaklarda şöyle açıklanmaktadır:

Yer kabuğu ve üst mantodan oluşan 100 km kalınlığındaki Dünya yüzeyi “tabaka” adı verilen parçalardan oluşmuştur. Dünya yüzeyini oluşturan altı büyük tabaka ve sayısız küçük tabaka vardır. “Tabaka tektoniği” adı verilen teoriye göre bu tabakalar kıtaları ve okyanus tabanını da beraberinde taşıyarak Dünya üzerinde hareket ederler… Kıtasal hareketin yılda 1 ile 5 cm civarında olduğu hesaplanmıştır. Tabakalar bu şekilde hareket ettikçe Dünya coğrafyasında değişiklikler meydana gelir. Örneğin, Atlantik Okyanusu her sene biraz daha genişlemektedir.32

Burada belirtilmesi gereken önemli bir nokta da şudur: Allah dağların hareketini ayette “sürüklenme” olarak bildirmiştir. Nitekim bilim adamlarının bugün bu hareket için kullandıkları İngilizce terim de “continental drift” yani “kıtasal sürüklenme”dir.33

Kıtaların kayması Kuran’ın indirildiği dönemde gözlemlenemeyecek bir bilgidir ve Allah ayette geçen “dağları görürsün de, donmuş sanırsın” ifadesiyle insanların bu konuyu ne şekilde değerlendireceklerini önceden bildirmiştir. Ancak bunun ardından bir gerçeği açıklamış ve dağların bulutların sürüklendikleri gibi sürüklendiklerini haber vermiştir. Görüldüğü gibi ayette dağların bulunduğu tabakanın hareketliliğine açıkça dikkat çekilmiştir.

Bilimin çok yeni keşfettiği bu bilimsel gerçeğin, evren ve doğa hakkındaki görüşlerin, hurafe, batıl inanç ve efsanelere dayandığı 7. yüzyılda, Kuran’da haber veriliyor olması şüphesiz büyük bir mucizedir. Ve Kuran’ın Allah’ın sözü olduğunun çok önemli bir delilidir.

32. Carolyn Sheets, Robert Gardner, Samuel F. Howe, General Science, Allyn & Bacon Inc. Newton, Massachusetts, 1985, s. 305.
33. Powers of Nature, National Geographic Society, Washington D. C., 1978, ss. 12-13.

Video: https://www.youtube.com/watch?v=_IN5LbYUuqs

Kuran Mucizeleri – Cilt 1
http://harunyahya.org/tr/Kitaplar/825/Kuran-Mucizeleri-%E2%80%93-Cilt-1

Kuran Mucizeleri – Cilt 2
http://harunyahya.org/tr/Kitaplar/19383/Kuran-Mucizeleri-%E2%80%93-Cilt-2

Kuran Mucizeleri – Cilt 3
http://harunyahya.org/tr/Kitaplar/17432/Kuran-Mucizeleri-%E2%80%93-Cilt-3

Kuran Mucizeleri 45: Demirdeki sır

Demir, Kuran’da dikkat çekilen elementlerden biridir. Kuran’ın “Hadid”, yani “Demir” adlı Suresi’nde şöyle buyrulur:

“… Ve kendisinde çetin bir sertlik ve insanlar için (çeşitli) yararlar bulunan demiri de indirdik…” (Hadid Suresi, 25)

Demir külçesi

Demir dünya üzerinde üçüncü en yaygın elementtir ve yer kabuğunun yüzde beşini oluşturur. Demir elementi, Dünya’da bu kadar fazla miktarda bulunmasına karşın, demirin oluşumu Dünya dışında gerçekleşmiştir. Modern astronomik bulgular, Dünya’daki demir madeninin dış uzaydaki dev yıldızlardan geldiğini ortaya koymuştur.41

Kuran’da bu bilimsel gerçek mucizevi bir şekilde bildirilmektedir.

Hadid Suresi’nin 25. ayetinde, demir için kullanılan “enzelna” yani “indirme” kelimesi, mecazi olarak insanların hizmetine verilme anlamında düşünülebilir. Fakat kelimenin, yağmur ve güneş ışınları için kullanılan “gökten fiziksel olarak indirme” şeklindeki gerçek anlamı dikkate alındığında, ayetin yukarıda ifade ettiğimiz bu önemli bilimsel gerçeğe işaret ettiği görülmektedir. Sadece Dünya’daki değil, tüm Güneş Sistemi’ndeki demir, dış uzaydan elde edilmiştir. Çünkü Güneş’in sıcaklığı demir elementinin meydana gelmesi için yeterli değildir. Güneş’in 6000 0C’lık bir yüzey ısısı ve 20 milyon 0C’lik bir çekirdek ısısı vardır. Demir ancak Güneş’ten çok daha büyük yıldızlarda, birkaç yüz milyon dereceye varan sıcaklıklarda oluşabilmektedir. Nova veya Süpernova olarak adlandırılan bu yıldızlardaki demir miktarı belli bir oranı geçince, artık yıldız bunu taşıyamaz ve patlar. Demirin uzaya dağılması işte bu patlamalar sonucunda mümkün olur.42

Bilimsel bir kaynakta bu konu ile ilgili olarak şu bilgiler yer almaktadır:

Daha yaşlı Süpernova olaylarını gösteren deliller de vardır: Deniz tabanında biriken demir-60 yaklaşık 5 milyon yıl önce Güneş’ten 90 ışık yılı uzaklıkta meydana gelen bir Süpernova patlamasının delili olarak yorumlanmıştır. Süpernova patlamasında oluşan demir-60, 1.5 milyon yıl yarılanma ömrü olan radyoaktif bir izotoptur. Dünya’nın yer altı katmanlarında bulunan demir-60 izotopu, yakın uzayda bulunan elementlerin nükleosentez geçirip, önce Dünya atmosferine oradan da yer altı katmanlarına saplanması sonucu oluşmuştur.43

Tüm bunlardan anlaşılacağı gibi demir madeni Dünya’da oluşmamış, Süpernovalardan taşınarak, aynı ayette bildirildiği şekilde “indirilmiştir”. Bu bilginin Kuran’ın indirilmiş olduğu 7. yüzyılda bilimsel olarak tespit edilemeyeceği ise açıktır. Ancak bu gerçek, herşeyi sonsuz bilgisiyle kuşatan Allah’ın sözü olan Kuran’da yer almaktadır.

Günümüz astronomi bilgileri bize diğer elementlerin de Dünya’nın dışında oluştuğunu göstermektedir. Ayetteki “demiri de indirdik” ifadesinde geçen “de” vurgusu bu gerçeğe dikkat çekiyor olabilir. Ancak ayette, demire özellikle dikkat çekilmesi ise, 20. yüzyılın sonlarında elde edilen bilgiler dikkate alındığında son derece düşündürücüdür. Ünlü mikrobiyolog Micheal Denton, Nature’s Destiny(Doğa’nın Kaderi) adlı kitabında demirin önemini şu sözleriyle vurgulamıştır:

Tüm metaller içinde demirden daha çok hayati önem taşıyanı yoktur. Bir yıldızın çekirdeğinde demirin birikmesi süpernova patlamasını tetikler ve böylece hayat için gerekli olan atomların tüm evrene yayılmasına imkan verir. Demir atomlarının Dünya’nın ilk aşamalarında çekirdekte oluşturduğu yerçekimiyle üretilen ısı, Dünya’nın başlangıçtaki kimyasal farklılıklarına neden olmuş ve atmosferin oluşumu ile sonuçta hidrosferin meydana gelmesini sağlamıştır. Dünya’nın merkezinde bulunan erimiş demir, dev bir mıknatıs görevi yapar ve dünyanın manyetik alanını oluşturur. Bu alan sayesinde Dünya’nın yüzeyini yüksek enerjili yıkıcı kozmik radyasyondan koruyan Van Allen radyasyon kuşakları oluşur ve hayati önem taşıyan ozon tabakasını kozmik ışın yıkımından korur.

Demir atomu olmaksızın evrende karbona bağlı yaşam olması mümkün olmazdı; süpernovalar olmaz, Dünya’nın ilk dönemlerinde ısınması gerçekleşmez, atmosfer ya da hidrosfer olmazdı. Koruyucu manyetik alan olmaz, Van Allen radyasyon kuşakları oluşmaz, ozon tabakası olmaz, (insan kanında) hemoglobini meydana getirecek hiçbir metal bulunmaz, oksijenin reaktifliğini yatıştıracak metal oluşmaz ve oksidasyona dayanan bir metabolizma meydana gelmezdi.

Hayat ve demir ile kanın kırmızı rengiyle uzaktaki bir yıldızın ölümü arasındaki bu gizemli ve yakın ilişki sadece metallerin biyoloji açısından önemli olduğunu göstermekle kalmaz, aynı zamanda evrenin biyolojik yönden önemini vurgular.44

El-Hadid Suresi Kuran’ın 57. suresidir, El-Hadid kelimesinin Arapça’daki sayısal değeri ise 57’dir. Sadece “hadid” kelimesinin sayısal değeri 26’dır. Yandaki periyodik cetvelde de görüldüğü gibi 26 sayısı demirin atom numarasıdır. Üstün kudret sahibi olan Allah, Hadid Suresi’nde indirdiği ayetle hem demirin nasıl oluştuğuna dikkat çekmekte hem de ayetin içerdiği matematiksel şifreler ile bilimsel bir mucizeyi bize göstermektedir.

Demir atomunun önemi, bu açıklamalarla rahatlıkla anlaşılmaktadır. Kuran’da özellikle demire dikkat çekilmesi de bu madenin önemini vurgulamaktadır. Peygamberimiz (sav) döneminde demir kullanılıyor ve çeşitli aletler imal ediliyordu; ancak demirin insan hayatındaki önemi hakkındaki bilgiler çok yetersizdi. Dünyanın çekirdeğinde demir bulunduğu, insanın kanında demir olduğu ve demirin canlılık için hayati önemi, 20. yüzyıla kadar henüz bilinmeyen gerçeklerdi. Tüm bunların yanı sıra Kuran’da demirin önemine dikkat çeken bir sır daha vardır.

İçinde demirden bahsedilen Hadid Suresi’nin 25. ayeti iki matematiksel şifre içermektedir:

“El-Hadid”, Kuran’ın 57. suresidir. “El-hadid” kelimesinin Arapçadaki sayısal değeri, yani ebcedi hesaplandığında karşımıza çıkan rakam da aynıdır: “57”. (Ebced hesapları ile ilgili bilgi için bkz. Kuran’da Ebced Hesabı bölümü)

Sadece “hadid” kelimesinin sayısal değeri 26’dır. 26 sayısı ise demirin atom numarasıdır.

Öte yandan 2004 yılında gerçekleştirilen bir kanser tedavisinde demir oksit tanecikleri kullanıldı ve olumlu gelişmeler kaydedildi. Almanya’daki dünyaca ünlü Charite Hastanesi’nde doktor Andreas Jordan başkanlığındaki ekip, kanser hastalığının tedavisi için geliştirdiği yeni bir yöntemle -manyetik likid hipertermia (yüksek ısılı manyetik sıvı)- kanser hücrelerini yok etmeyi başardı. Hastanede ilk kez 26 yaşındaki Nikolaus H. adlı bir öğrenciye uygulanan bu yöntem sonucunda, bu kişide üç aydır yeni kanser hücrelerine rastlanılmadı.

Kullanılan bu tedavi şekli özetle şu şekildedir:

1- İçinde demir oksit tanecikleri bulunan sıvı, özel bir şırıngayla tümörün içine gönderiliyor. Bu tanecikler, tümör hücrelerine dağılıyor. Bu sıvının 1cm³‘ünde demir oksitten oluşan ve alyuvarlardan 1.000 kat daha küçük milyonlarca parçacık bulunmakta ve bunlar kolaylıkla kan damarlarında dolaşabilmektedir.45

2- Hasta, daha sonra güçlü manyetik etkisi olan bir aletin altına yatırılıyor.

3- Dışarıdan uygulanan bu manyetik akım, tümörün içindeki demir taneciklerini hareketlendirmeye başlıyor. Bu esnada demir oksit tanecikleri içeren tümördeki ısı artı 45 ⁰C’ye kadar çıkıyor.

4- Sıcağa karşı kendini koruyamayan kanser hücreleri birkaç dakika içinde zayıflatılıyor ya da yok ediliyor. Daha sonra yapılan kemoterapiyle tümör tamamen kaybolabiliyor.46

Bu tedavide sadece kanserli hücreler, demir oksit parçacıkları içerdikleri için, sağlıklı hücreler manyetik akımdan olumsuz etkilenmemektedir. Bu yöntemin yaygınlaştırılması, ölümcül olabilen bu hastalığın tedavisi açısından çok büyük bir gelişmedir. Kanser gibi yaygın bir hastalığın tedavisinde, Kuran’daki ifadeyle “insanlar için (çeşitli) yararlar bulunan demir“in kullanılması son derece dikkat çekicidir. (Hadid Suresi, 25) Nitekim Kuran’da bu ayetle demirin insan sağlığı açısından bu yöndeki faydalarına da işaret ediliyor olabilir. (Doğrusunu Allah bilir.)

41. Dr. Mazhar, U. Kazi, 130 Evident Miracles in the Qur’an, Crescent Publishing House, New York, 1997,
ss. 110-111; http://www.wamy.co.uk/announcements3.html; Prof. Zighloul Raghib El-Naggar’ın konuþmasından.
42. Dr. Mazhar, U. Kazi, 130 Evident Miracles in the Qur’an, Crescent Publishing House, New York, 1997, ss. 110-111; http://www.wamy.co.uk/announcements3.html
43. http://www.istanbul.edu.tr/fen/astronomy/populer/cevre/cevresi.htm; Yard. Doç. Dr. Yüksel Karataþ, İstanbul Üniversitesi Fen Fakültesi Astronomi ve Uzay Bilimleri Bölümü, Popüler Bilim (Popular Science Magazine), no. 92, 2001, ss. 38-43, [American Scientist, c. 88, s. 1].
44. Michael J. Denton, Nature’s Destiny, The Free Press, 1998, s. 198.
45. http://www.inm-gmbh.de/cgi-bin/frame/frameloader.pl?sprache=en&url=http://www.inm-gmbh.de/htdocs/technologien/highlights/highlights_en.htm
46. “Nanotechnology successfully helps cancer therapies”, IIC Fast Track, Nanotech News from Eastern Germany,
Industrial Investment Council, Ekim 2003; http://www.iic.de/uploads/media/NANO_FT_Nov2003_01.pdf

Video: http://www.youtube.com/watch?v=U5Bealpgvxk

Kuran Mucizeleri internet sitesi: http://kuranmucizeleri.com/

Kuran Mucizeleri – Cilt 1
http://harunyahya.org/tr/Kitaplar/825/Kuran-Mucizeleri-%E2%80%93-Cilt-1

Kuran Mucizeleri – Cilt 2
http://harunyahya.org/tr/Kitaplar/19383/Kuran-Mucizeleri-%E2%80%93-Cilt-2

Kuran Mucizeleri – Cilt 3
http://harunyahya.org/tr/Kitaplar/17432/Kuran-Mucizeleri-%E2%80%93-Cilt-3

Kuran Mucizeleri 44: Kuran’da karadelikler

20. yüzyılda evrendeki gök cisimleri ile ilgili pek çok yeni keşif yapılmıştır. Günümüzde henüz yeni tanınan bu cisimlerden biri de karadeliklerdir. Karadelikler, yakıtı tükenen bir yıldızın kendi içine doğru büzülmesi ve en sonunda, yıldız yerine sınırsız yoğunlukta ve sıfır hacimde çok büyük bir çekim alanının ortaya çıkmasıyla oluşmaktadır. Karadeliği, yüzey yerçekimi oldukça güçlü olduğu ve ışık içinden kaçamadığı için, en büyük teleskoplarla bile göremeyiz. Ancak içine çöken yıldız bulunduğu yerin çevresine olan etkisiyle algılanabilir. Allah Vakıa Suresi’nde yıldızların yerleri üzerine yemin ederek bu konuya şöyle dikkat çekmiştir:

“Hayır, yıldızların yer (mevki)lerine yemin ederim. Şüphesiz bu, eğer bilirseniz gerçekten büyük bir yemindir.” (Vakıa Suresi, 75-76)

“Karadelik” kavramı ilk kez 1767 yılında İngiliz bilim adamı John Michell tarafından ortaya atılmış ve “karadelik” ifadesi ise ilk kez, Amerikalı fizikçi John Archibald Wheeler tarafından 1969 yılında kullanılmıştır. Önceleri tüm yıldızları görebildiğimizi varsayarken, sonraki yıllarda uzayda ışıklarını göremediğimiz yıldızların da var oldukları anlaşılmıştır. Çünkü enerjisi tükenen bu yıldızların ışıkları da yok olmaktadır.

Karadelik, bir kütlenin, ışığın artık sızamayacağı kadar küçük bir alanda toplanmasıdır. Şiddetli çekim alanı, fotonları ve en hızlı parçacıkları dahi bu bölgede hapseder. Güneş’in 3 katı büyüklüğündeki kütleye sahip tipik bir yıldızın yanması ve patlaması sonucunda oluşan karadeliğin çapı sadece 20 km kadardır. Kara delikler “kara”dır, yani doğrudan gözlemlemek mümkün değildir. Kendilerini dolaylı olarak, diğer gök cisimlerine uyguladıkları yüksek çekim güçleriyle belli ederler. Aşağıdaki ayette de kıyamet günü tasvirlerinin yanı sıra, bir yönüyle de karadeliklerle ilgili bu bilimsel bulguya işaret ediliyor olabilir:

“Yıldızlar ‘örtülüp (ışıkları) silindiği’ zaman,” (Mürselat Suresi, 8)

Ayrıca büyük kütleye sahip yıldızlar uzayda bükülmeye sebep olurlar. Fakat karadelikler sadece uzayda bükülmeye sebep olmaz, aynı zamanda uzayı delip geçerler. Bu sönmüş yıldızların, karadelikler olarak adlandırılmalarının nedeni de budur. Tarık Suresi’nin üçüncü ayetinde ise “delen yıldız”dan söz edilmektedir:

“Göğe ve Tarık’a andolsun, Tarık’ın ne olduğunu sana bildiren nedir? (Karanlığı) Delen yıldızdır.” (Tarık Suresi, 1-3)

Ayetin Arapçasında “delik” anlamına gelen “sakb” kelime kökünden, “delik açan, delen ve delip geçen” anlamlarına gelen “essakibu” ifadesi kullanılmaktadır. Karadelikleri tarif eden bilimsel yayınlarda ise “delik açmak, delmek” anlamlarına gelen İngilizce “puncture” kelimesi kullanılmaktadır. Karadeliklerin özelliğini ifade etmek için Kuran’da kullanılan bu kelime son derece hikmetlidir. Ayette yıldızlarla ilgili bu bilgiye de dikkat çekilmiş olması, Kuran’ın Allah’ın sözü olduğunu ispatlayan bir diğer önemli bilgidir.

Video: http://www.youtube.com/watch?v=79oTeEBw7DY

Kuran Mucizeleri internet sitesi: http://kuranmucizeleri.com/

Kuran Mucizeleri – Cilt 1
http://harunyahya.org/tr/Kitaplar/825/Kuran-Mucizeleri-%E2%80%93-Cilt-1

Kuran Mucizeleri – Cilt 2
http://harunyahya.org/tr/Kitaplar/19383/Kuran-Mucizeleri-%E2%80%93-Cilt-2

Kuran Mucizeleri – Cilt 3
http://harunyahya.org/tr/Kitaplar/17432/Kuran-Mucizeleri-%E2%80%93-Cilt-3

Kuran Mucizeleri 43: Yağmurdaki ölçü

Kuran’da yağmur hakkında verilen bir diğer bilgi ise, yağmurun belli bir ölçü ile indirildiğidir. Zuhruf Suresi’nde şöyle buyrulur:

“Ki O, belli bir miktar ile gökten su indirdi de, onunla ölü bir memleketi ‘diriltti (ve her yanına hayat) yaydı’; siz de böyle (kabirlerinizden diriltilip) çıkarılacaksınız.” (Zuhruf Suresi, 11)

Yağmurdaki bu ölçü de, yine çağımızdaki araştırmalarla tespit edilmiştir. Ölçümlere göre, yeryüzünden bir saniyede 16 milyon ton su buharlaşmaktadır. Bir yılda bu miktar 505 trilyon tona (505.000 km³) ulaşır. Bu, aynı zamanda bir yılda Dünya’ya yağan yağmur miktarıdır. (KAYNAK: http://en.wikipedia.org/wiki/Water_cycle)

Diğer bir deyişle su, sürekli bir denge içinde, “bir ölçüye göre” dönüp durmaktadır. Yeryüzündeki hayatın devamı da, bu su döngüsü sayesinde sağlanır. İnsan sahip olduğu tüm teknolojik imkanları kullansa dahi bu döngüyü asla yapay olarak gerçekleştiremez.

Eğer bu miktarda çok küçük bir değişiklik olsa bile, kısa bir zaman sonra büyük bir ekolojik dengesizlik ortaya çıkacak ve bu da hayatın sonunu getirecektir. Fakat hiçbir zaman böyle olmaz; yağmur, Kuran’da bildirildiği gibi, yeryüzüne her sene aynı miktarda inmeye devam eder.

Her yıl gökyüzüne buharlaşan ve tekrar yeryüzüne yağmur olarak düşen su miktarı “sabit”tir: 16 milyon ton. Bu sabit miktar Kuran’da “belli bir miktar su”yun gökten indirilmesi olarak haber verilmektedir. Ekolojik dengenin ve dolayısıyla hayatın devamlılığının sağlanmasında bu miktarın sabit olmasının önemi son derece büyüktür.

Yağmurdaki ölçü sadece miktarında değil, aynı zamanda yağmur damlalarının düşüş hızında da söz konusudur. Yağmur damlası ne kadar büyük olursa olsun, yeryüzüne düşme hızları belli bir limitin üzerine çıkmaz.

Nobel ödüllü Alman fizikçi Philipp Lenard, çalışmaları sonucunda yağmur damlalarının çapları genişledikçe, düşme hızlarının arttığını tespit etmiştir. Ancak düşme hızındaki bu artış, yağmur damlasının çapı 4.5 mm olana kadar devam etmekteydi. Daha büyük yağmur damlalarında ise, düşme hızları saniyede 8 m’yi geçmemektedir.57 Bunun sebebi damlaların düşerken aldıkları şekildir. Yağmur damlalarının bu özel şekli, atmosferin sürtünme etkisini artırır ve damlaların belli bir hız limitini aşmalarını önler.

Görüldüğü gibi Kuran’da, yağmurun indirilişi ile ilgili, 1400 sene önce bilinmesi mümkün olmayan hassas bir ayara dikkat çekilmektedir.

57. http://www.islandnet.com/~see/weather/history/lenard.htm

Video: http://www.youtube.com/watch?v=xabvkreinJw

Kuran Mucizeleri internet sitesi: http://kuranmucizeleri.com/

Kuran Mucizeleri – Cilt 1
http://harunyahya.org/tr/Kitaplar/825/Kuran-Mucizeleri-%E2%80%93-Cilt-1

Kuran Mucizeleri – Cilt 2
http://harunyahya.org/tr/Kitaplar/19383/Kuran-Mucizeleri-%E2%80%93-Cilt-2

Kuran Mucizeleri – Cilt 3
http://harunyahya.org/tr/Kitaplar/17432/Kuran-Mucizeleri-%E2%80%93-Cilt-3

Kuran Mucizeleri 42: Aşılayıcı rüzgarlar

Kuran’ın bir ayetinde rüzgarların “aşılama” özelliğine ve bunun sonucunda yağmurun oluştuğuna şöyle dikkat çekilir:

Ve aşılayıcılar olarak rüzgarları gönderdik, böylece gökten su indirdik de sizleri suladık… (Hicr Suresi, 22)

Ayette, yağmur oluşumundaki ilk aşamanın rüzgarlar olduğuna dikkat çekilmektedir. Oysa 20. yüzyılın başlarına kadar, rüzgarla yağmurun yağması arasındaki tek ilişki rüzgarın bulutları sürüklemesi olarak biliniyordu. Modern meteorolojik bulgular ise rüzgarların yağmurun oluşumunda “aşılayıcı” rol oynadıklarını gösterdi.

Rüzgarların bu aşılama özelliği daha önce de değindiğimiz gibi şöyle gerçekleşir: Okyanusların ve denizlerin yüzeyinde, köpüklenme nedeniyle her an sayısız hava kabarcığı oluşmaktadır. Bu kabarcıklar patladıkları anda, milimetrenin 100’de biri çapındaki binlerce parçacığı havaya fırlatırlar. “Aerosol” adı verilen bu parçacıklar, rüzgarlar sayesinde karalardan gelen tozlarla karışarak atmosferin üst katmanlarına taşınır. Rüzgarların bu şekilde yükseklere taşıdığı parçacıklar, burada su buharı ile temas eder. Su buharı da bu parçacıkların etrafına toplanarak yoğunlaşır ve su damlacıklarına dönüşür. Bu su damlacıkları önce biraraya gelerek bulutları oluşturur, bir süre sonra da yağmur olarak yeryüzüne iner. Görüldüğü gibi rüzgarlar, havada serbest halde bulunan su buharını denizlerden taşıdıkları parçacıklarla “aşılamakta” ve böylece yağmur bulutlarının oluşumunu sağlamaktadır.

Eğer rüzgarların bu özelliği olmasa, yüksek atmosferdeki su damlacıkları hiçbir zaman oluşamayacak ve yağmur diye bir şey de olmayacaktı.

Yukarıdaki resimde bir dalganın oluşum aşamaları görülmektedir. Dalgalar suyun üzerinde esen rüzgarlar sayesinde oluşur. Rüzgarlarla birlikte su zerrecikleri dairesel olarak hareket etmeye başlar. Bu hareket kısa bir süre sonra arka arkaya eklenen dalgaları oluşturacak ve dalgalarla birlikte oluşan hava kabarcıkları havaya yayılacaktır. İşte bu yağmurun oluşmasındaki ilk aşamadır. Bu oluşum ayette de aşılayıcılar olarak rüzgarların gönderilmesi ve bu sayede gökten su indirildiği şeklinde haber verilmektedir.

Burada önemli olan nokta ise, rüzgarların yağmur oluşumundaki bu kritik görevinin asırlar önce Kuran’da bildirilmiş olmasıdır. Hem de insanların doğa olayları hakkında hemen hemen hiçbir şey bilmedikleri bir devirde…

Ayette rüzgarların aşılayıcı yönüyle ilgili haber verilen diğer bir bilgi de, rüzgarların bitkilerin döllenmesindeki rolüdür. Yeryüzündeki pek çok bitki, türünün devamını polenlerini rüzgar vasıtasıyla dağıtarak sağlar. Birçok açık tohumlu bitki, çam ağaçları, palmiye ve benzeri ağaçlar, ayrıca çiçek veren tüm tohumlu bitkiler ile çimensi otların tamamı rüzgarlarla döllenirler. Rüzgar, çiçek tozlarını bitkilerden alıp, aynı türden diğer bitkilere taşıyarak döllenmeyi gerçekleştirir.

Rüzgarın bitkiler üzerinde nasıl bir aşılama yapabileceği yakın zamanlara kadar bilinmiyordu. Ancak bitkilerin de erkek ve dişi olmak üzere cinsiyet farkı olduğunun anlaşılması üzerine, rüzgarların böyle bir aşılayıcı etkisi olduğu anlaşıldı. Bu gerçeğe Kuran’da, “Biz gökten su indirdik, böylelikle orada her güzel olan çiftten bir bitki bitirdik.” (Lokman Suresi, 10) ayetiyle dikkat çekilmektedir.

Video: https://www.youtube.com/watch?v=NGi5fLQnz_k

Kuran Mucizeleri internet sitesi: http://kuranmucizeleri.com/

Kuran Mucizeleri – Cilt 1
http://harunyahya.org/tr/Kitaplar/825/Kuran-Mucizeleri-%E2%80%93-Cilt-1

Kuran Mucizeleri – Cilt 2
http://harunyahya.org/tr/Kitaplar/19383/Kuran-Mucizeleri-%E2%80%93-Cilt-2

Kuran Mucizeleri – Cilt 3
http://harunyahya.org/tr/Kitaplar/17432/Kuran-Mucizeleri-%E2%80%93-Cilt-3

Kuran Mucizeleri 41: Denizlerin birbirine karışmaması

Denizlerin, araştırmacılar tarafından çok yakın bir geçmişte tespit edilen bir özelliği, Kuran’ın Rahman Suresi’nde şöyle bildirilir:

“Birbirleriyle kavuşmak üzere iki denizi salıverdi. İkisi arasında bir engel vardır; birbirlerinin sınırını geçmezler.” (Rahman Suresi, 19-20)

Birbirine açılan fakat suları kesinlikle birbiriyle karışmayan denizlerin ayette bildirilen bu özelliği, okyanus bilimciler tarafından çok yakın bir zaman önce keşfedilmiştir. “Yüzey gerilimi” adı verilen fiziksel bir kuvvet nedeniyle, komşu denizlerin sularının karışmadığı ortaya çıkmıştır. Denizlerin farklı yoğunluklarından kaynaklanan yüzey gerilimi, adeta bir duvar gibi sularının birbirine karışmasını engeller.63

Elbette ki insanların, fizikten, yüzey geriliminden, okyanus biliminden haberdar olmadıkları bir devirde bu gerçeğin Kuran’da bildirilmiş olması son derece dikkat çekici bir durumdur.

Akdeniz’de ve Atlas Okyanusu’nda büyük dalgalar, güçlü akıntılar ve gel-gitler vardır. Akdeniz’in suyu, Cebelitarık Boğazı’nda Atlas Okyanusu ile karşılaşır. Ama bu karşılaşma sonucu kendi sıcaklık, tuzluluk ve yoğunluk özellikleri değişmez. Çünkü iki deniz arasında görülmeyen bir sınır vardır.

Cebelitarık Boğazı’nın uydudan çekilmiş fotoğrafı…

Denizlerdeki şaşırtıcı çeşitlilik

Bugüne kadar bir litre deniz suyunda 3 bin bakteri türü bulunduğu düşünülüyordu. “454 tag sequencing” adı verilen yeni tasnifleme tekniğiyle yapılan son araştırmalar ise bir litre deniz suyunda 20 binin üzerinde bakteri türü bulunduğunu ortaya koydu.¹

 

Atlas ve Pasifik Okyanusu’nda yapılan araştırmada 500-4000 metre derinlikte 8 ayrı noktadan numune toplandı.² Woods Hole’daki Deniz Biyolojisi Laboratuvarı’nda çalışan ve aynı zamanda araştırmaları yürüten ekibin başkanlığını yapan Mitchell Sogin mikrobiyolojik çeşitliliğin bilinen veya tahmin edilenin çok üstünde olduğunu vurgulayarak, “Edindiğimiz yeni bilgiler doğrultusunda yürüttüğümüz tahminlere göre okyanuslarda 10 milyon çeşit yaşam formu olabilir” diye belirtti.³

 

Hiç şüphesiz bilim dünyasındaki bu yeni bilgi, dünyanın her yerinde çok çeşitli canlı formlarının yaşam sürdüğünü yeniden akıllara getirmiştir. Gelişen teknoloji ile birlikte önümüzdeki dönemlerde daha pek çok keşfin yapılacağı tahmin edilmektedir. Nitekim Amerikalı bilim adamı Mitchell Sogin de yaptıkları önemli keşfin ardından şöyle demiştir: “Bu (çalışma) gerçekten, bilgi eksikliğimize ve daha öğrenecek ne kadar çok şey olduğuna işaret etmektedir.”⁴

 

Bilim bir kez daha açık bir şekilde göstermiştir ki, dünyanın her köşesi muazzam bir çeşitlilik ile kuşatılmıştır. Binlerce metre derinlikteki okyanuslardan yüksek dağlara, sıcak çöllerden soğuk kutup bölgelerine kadar her yerde binlerce canlı türü bulunmaktadır. Çıplak gözle görülmeyen akarlardan onlarca metre uzunluktaki dev ağaçlara, tek hücreli organizmalardan deniz canlılarına, kuşlardan, sincaplardan rengarenk çiçeklere tüm canlılar Allah’ın sonsuz ilminin ve benzersiz sanatının göstergesidirler.

 

Allah’ın Kuran’da bildirdiği gibi: “Şüphesiz, mü’minler için göklerde ve yerde ayetler vardır. Sizin yaratılışınızda ve türetip-yaydığı canlılarda kesin bilgiyle inanan bir kavim için ayetler vardır.” (Casiye Suresi, 3-4)

KAYNAKLAR:

1. Der Spiegel, Im Meer lebt mehr, 1 Ağustos 2006. 
2. Der Spiegel, Im Meer lebt mehr, 1 Ağustos 2006. 
3 Der Spiegel, Im Meer lebt mehr, 1 Ağustos 2006. 
4. USA Today, Scientists Report Seas Contain More Microorganisms Than Thought, 1 Ağustos 2006. 

Video: http://www.youtube.com/watch?v=M8vHnJw_YNk

Kuran Mucizeleri internet sitesi: http://kuranmucizeleri.com/

Kuran Mucizeleri – Cilt 1
http://harunyahya.org/tr/Kitaplar/825/Kuran-Mucizeleri-%E2%80%93-Cilt-1

Kuran Mucizeleri – Cilt 2
http://harunyahya.org/tr/Kitaplar/19383/Kuran-Mucizeleri-%E2%80%93-Cilt-2

Kuran Mucizeleri – Cilt 3
http://harunyahya.org/tr/Kitaplar/17432/Kuran-Mucizeleri-%E2%80%93-Cilt-3

Kuran Mucizeleri 40: Kuran’da fotosentez

Fotosentezin gerçekleşmesi için gerekli olan unsurların en önemlilerinden biri kuşkusuz ışıktır. Fotosentez, ışığın şiddeti ve süresine bağlı olarak değişir. Sabah vakti güneş ışınlarının alınmasıyla birlikte fotosentez faaliyeti, diğer bir deyişle oksijen üretimi de başlamış olur.

Kararmaya ilk başladığı zaman, geceye andolsun, ve nefes almaya başladığı zaman, sabaha; (Tekvir Suresi, 17-18)

Bilindiği gibi bitkiler fotosentez yaparken, havadaki karbondioksidi yani insanın kullanmadığı zararlı gazı alır ve onun yerine atmosfere oksijen bırakırlar. Nefes aldığımızda içimize çektiğimiz ve asıl hayat kaynağımız olan oksijen, fotosentezin ana ürünüdür. Atmosferdeki oksijenin yaklaşık %30’u karadaki bitkiler tarafından üretilirken, geri kalan %70’lik bölüm denizlerde ve okyanuslarda bulunan ve fotosentez yapabilen bitkiler ve tek hücreli canlılar tarafından üretilir.

Fotosentez, bilim adamlarının bugün bile tam olarak açıklayamadıkları eşsiz bir süreçtir. Bu işlemi çıplak gözle göremeyiz, çünkü bu mekanizma çalışmak için atomları ve molekülleri kullanır. Ancak, fotosentezin sonuçlarını nefes almamızı sağlayan oksijen ve hayatta kalmamızı sağlayan besinlerde görebiliriz. Fotosentez anlaşılması zor kimyasal formüller, günlük hayatta hiç karşılaşmadığımız küçüklükte sayı ve ağırlık birimleri içeren, çok hassas dengeler üzerine kurulmuş bir sistemdir. Etrafımızdaki bütün yeşil bitkilerde, bu işlemin gerçekleştiği kimya laboratuvarlarından trilyonlarcası kuruludur. Üstelik bitkiler milyonlarca yıldır hiç durmadan ihtiyacımız olan oksijeni, besinleri ve enerjiyi üretmektedirler.

Fotosentezin en verimli olduğu zaman, oksijenin en fazla üretildiği zamandır. Bu da güneş ışığının en yoğun olduğu sabah saatlerinde gerçekleşir. Güneş’in doğmasıyla birlikte, yaprakta terleme ve buna bağlı olarak fotosentez artmaya başlar. Öğleden sonra ise bu olay tersine döner; yani fotosentez yavaşlar, solunum artar, çünkü sıcaklığın artmasıyla birlikte terleme de hızlanmaktadır. Geceleyin ise sıcaklığın azalmasıyla birlikte terleme yavaşlar ve bitki rahatlar.

Bilindiği gibi fotosentez, bitkilerin, kimi zaman da bazı bakteri ve tek hücreli canlıların, karbondioksit ve sudan, şeker (karbonhidrat) üretmek için güneş ışınıyla gelen enerjiyi kullanmalarıdır. Bu reaksiyon sonucunda güneş ışınındaki enerji, üretilen şeker molekülünün içine depolanmış olur. Kullanılamayan güneş enerjisinin kullanılabilir kimyasal enerjiye dönüşme işlemi sırasında gerçekleşen reaksiyon aşağıdaki formülde özetlenir:
6H₂O + 6CO₂ —FOTOSENTEZ—> C₆H₁₂O₆+ 6O₂
(6 su molekülü + 6 karbondioksit molekülü – FOTOSENTEZ sonucunda – 1 şeker molekülü + 6 oksijen molekülüne dönüşür.)

Tekvir Suresi’nde sabah vakti ile ilgili olarak dikkat çekilen “iza teneffese” yani “nefes almaya başladığı zaman” ifadesi, mecaz yoluyla teneffüs etmek, solumak, derin derin nefes almak anlamlarına gelir. Ayette vurgulanan bu ifade, sabah vakti oksijen üretiminin başlaması, solunumun ana şartı olan oksijenin en yoğun olarak bu vakitte elde edilmesi açısından oldukça dikkat çekicidir. Ayette sabah vakti ile ilgili olarak, bu durum üzerine yemin edilmesi de konunun önemini ayrıca vurgulamaktadır. 20. yüzyılın önemli keşifleri arasında yer alan fotosentez faaliyeti, Allah’ın yukarıdaki ayetle işaret ettiği Kuran’ın bilimsel mucizelerinden biridir.

Üstteki grafikte fotosentez ve ışık miktarı arasındaki bağlantı görülmektedir.

Güneş ışığı ile fotosentez arasındaki olağanüstü uyum

Güneş, bitkilerin kullanacağı dalga boyunda ışınlar yayar. Güneş’in yaydığı ışın ile fotosentez için gerekli olan ışının birbiriyle yaklaşık olarak aynı olması, ışıktaki mükemmel tasarımı göstermektedir.

Yüksek teknoloji ile donatılmış, uzman kişilerin çalıştığı laboratuvarların bile başaramadığı bir işlemi bitkiler, yüz milyonlarca yıldır gerçekleştirirler. Bitkiler güneş ışığını kullanarak “fotosentez” yapar ve besin üretirler. Ancak bu olağanüstü işlemin çok önemli bir şartı, bitkilere ulaşan ışığın fotosentez yapmaya uygun bir ışık olmasıdır.

Bitkilerin hücrelerindeki klorofil moleküllerinin ışık enerjisine karşı duyarlı olmaları fotosentez yapmalarını sağlar. Klorofil, sadece çok belirli bir dalga boyundaki ışınları kullanabilir. Burada Allah’ın bir mucizesi ile daha karşılaşırız: Güneş tam bitkilerin kullanacağı dalga boyunda ışınlar yayar. Güneş’in yaydığı ışın ile fotosentez için gerekli olan ışının birbiriyle yaklaşık olarak aynı olması, ışıktaki mükemmel tasarımı göstermektedir. Amerikalı astronom George Greenstein, “The Symbiotic Universe” (Simbiyotik Evren) adlı kitabında bu konuyla ilgili şunları yazmaktadır:

“Fotosentezi gerçekleştiren molekül, klorofildir… Fotosentez mekanizması, bir klorofil molekülünün güneş ışığını absorbe etmesiyle başlar. Ama bunun gerçekleşebilmesi için, ışığın doğru renkte olması gerekir. Yanlış renkteki ışık, işe yaramayacaktır.”

Bu konuda örnek olarak televizyonu verebiliriz. Bir televizyonun, bir kanalın yayınını yakalayabilmesi için, doğru frekansa ayarlanmış olması gerekir. Kanalı başka bir frekansa ayarlarsanız, görüntü elde edemezsiniz. Aynı şey fotosentez için de geçerlidir. Güneş’i televizyon yayını yapan istasyon olarak kabul ederseniz, klorofil molekülünü de televizyona benzetebilirsiniz. Eğer bu klorofil molekülü ve güneş birbirlerine uyumlu olarak ayarlanmış olmasalar, fotosentez oluşmaz. Nitekim Güneş’e baktığımızda, ışınlarının renginin tam olması gerektiği gibi olduğunu görürüz.

Herhangi bir bitkinin fotosentez yapabilmesi, sadece ve sadece çok belirli bir ışık aralığında mümkündür. Bu aralık ise tam olarak Güneş’in yaydığı ışığa karşılık gelmektedir.

Bitkilerdeki bu mucizeyi görmezden gelenler belki, “Güneş ışığı daha farklı olsaydı, bitkiler de ona uygun şekilde gelişirdi” gibi bir düşünceye kapılabilirler. Oysa bu kesinlikle mümkün değildir. George Greenstein bir evrimci olmasına rağmen böyle bir şeyin mümkün olmadığını şöyle ifade eder:

“Belki insan burada bir tür adaptasyonun gerçekleştiğini düşünebilir: Bitkinin yaşamının güneş ışığının özelliklerine uyum sağladığını varsayabilir. Sonuçta, eğer güneş farklı bir ısıda olsa (ve farklı bir ışık yaysa) klorofil yerine bir başka molekül bu ışığı kullanacak biçimde gelişemez mi? Açıkçası, cevap “hayır”dır. En geniş sınırlarda dahi, tüm farklı moleküller ışığın çok belirli bazı renklerini absorbe edebilirler. Işığın absorbe edilmesi işlemi, moleküllerin içindeki elektronların yüksek enerji seviyelerine olan duyarlılıklarıyla ilgilidir ve hangi molekülü ele alırsanız alın, bu işi gerçekleştirmek için gereken enerji aynıdır. Işık, fotonlardan oluşur ve yanlış enerji seviyesinde foton, hiçbir şekilde absorbe edilemez… Kısacası yıldızların fiziği ile, moleküllerin fiziği arasında çok iyi bir uyum vardır. Bu uyum olmasa, yaşam imkansız olurdu.”

Greenstein özetle şunu söylemektedir: Herhangi bir bitkinin fotosentez yapabilmesi, sadece ve sadece çok belirli bir ışık aralığında mümkündür. Bu aralık ise tam olarak Güneş’in yaydığı ışığa karşılık gelmektedir. (www.bitkidunyasi.net)

Greenstein’ın ifadesiyle “yıldızların fiziği ile moleküllerin fiziği arasındaki bu uyum”, asla rastlantılarla açıklanamayacak kadar olağanüstü bir uyumdur. Güneş’in 1025’te 1 ihtimalle bizim için gerekli olan ışığı vermesi ve yeryüzünde bu ışığı kullanacak kompleks moleküllerin bulunması, elbette söz konusu uyumu bilinçli bir şekilde Allah’ın düzenlediğini göstermektedir. Allah bize bütün bu uyumun bir sebebi olduğunu ve her birinin Yaratılışa delil olduğunu Kuran’da şöyle bildirmektedir:

“Gerçekten, gece ile gündüzün ardarda gelişinde ve Allah’ın göklerde ve yerde yarattığı şeylerde korkup-sakınan bir topluluk için elbette ayetler vardır.”

Video: http://www.youtube.com/watch?v=oqZvpLoZYDk

Kuran Mucizeleri internet sitesi: http://kuranmucizeleri.com/

Kuran Mucizeleri – Cilt 1
http://harunyahya.org/tr/Kitaplar/825/Kuran-Mucizeleri-%E2%80%93-Cilt-1

Kuran Mucizeleri – Cilt 2
http://harunyahya.org/tr/Kitaplar/19383/Kuran-Mucizeleri-%E2%80%93-Cilt-2

Kuran Mucizeleri – Cilt 3
http://harunyahya.org/tr/Kitaplar/17432/Kuran-Mucizeleri-%E2%80%93-Cilt-3